Miasto włącza się w proces repatriacji Polaków z terenów azjatyckich byłego ZSRR. Rada Miasta podjęła dziś (30 listopada) uchwałę umożliwiającą osiedlenie się w Ciechanowie imiennie wskazanej rodzinie zamieszkałej obecnie na terenie Republiki Kazachstanu.
Repatriacja oznacza powrót do ojczyzny osób pochodzenia polskiego i jest jednym ze sposobów nabycia polskiego obywatelstwa. Ustawa o repatriacji umożliwia powrót do kraju osobom, bądź ich potomkom, które na skutek deportacji, zesłań i innych prześladowań nie mogły się w Polsce nigdy osiedlić.
Podczas listopadowej sesji Radny Miasta (30 listopada) podjęto uchwałę, na podstawie której rodzina repatriantów z Republiki Kazachstanu będzie mogła uzyskać wizę krajową uprawniającą do repatriacji i zamieszkania w Ciechanowie.
Wsparcie miasta pomoże zaaklimatyzować się rodakom w Polsce, osiągnąć sprawnie samowystarczalność zawodową i społeczną.
Rodzinie repatriantów wynajęte zostanie mieszkanie komunalne. Otrzymają pomoc w uzyskaniu zatrudnienia lub rejestracji działalności gospodarczej. Miasto będzie ubiegało się o finansowanie pomocy z budżetu państwa, zgodnie z przepisami ustawy o repatriacji.
– Ważny jest tu brak przypadkowości. Młode małżeństwo, które trafi do Ciechanowa to osoby posiadające dobre wykształcenie, w kierunkach medycznych. A to przyczyni się do tego, że będą dla naszej społeczności wartością dodaną. Będziemy realizować tu procedury ściśle określone w ustawie – mówił podczas sesji prezydent Ciechanowa Krzysztof Kosiński.
W preambule wspomnianej ustawy z 9 listopada 2000 r. wskazano: „W poczuciu głębokiej więzi z Polakami – potomkami dawnej Rzeczypospolitej, ofiarami komunistycznego terroru, przemocą zmuszonymi do opuszczenia ziemi przodków, osiedlonymi wbrew własnej woli na najtrudniejszych do zamieszkania obszarach byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich; pozbawionymi możliwości powrotu do Polski, prześladowanymi z powodu swojego pochodzenia oraz przywiązania do wiary, tradycji i umiłowania wolności, skazanymi na pracę w nieludzkich warunkach, głód, choroby i częstokroć na fizyczne wyniszczenie; którzy, mimo wszelkich przeciwności, nigdy nie wyrzekli się Polski, jej tradycji i kultury, a miłość i przywiązanie do Ojczyzny przekazali swoim potomkom – pragnąc zadośćuczynić za doznawane przez zesłańców krzywdy, uznając, że powinnością Państwa Polskiego jest umożliwienie repatriacji rodakom, którzy pozostali na Wschodzie”.